سلام...

چی بگم؟

خسته ام....

از این زندگی...

از آدماش...

از خودم...

از کار هام...

از این آهنگی که دارم گوش میدم...

از این فاز سنگین و تاریکی که تو وجودمه...

از این کم حرف بودنم...

از همه چی خسته شدم...

خوشم نمیاد از زندگی...

حوصله ام دیگه سر رفته از زندگی...

اینجا زندگی نمیکنن ،

نفس میکشن...

غیر از اینه؟

غیر از اینه که همه فقط نفس میکشن و میخورن و میخوابن و هر لحظه

به مرگ نزدیک تر میشن؟

هیچکس به آرزوهاش نرسید...

هیچکس تو دنیا نتونست اونجوری که میخواد باشه...

ثانیه ها ببین مثل چی میره ، میمیری تا بفهمی زندگی چیه...

تا آدم میفهمه زندگی چیه میفته میمیره...

ولی من تنها کاری که میتونم بکنم...

اینه که دراز بکشم رو تختم...

خیره شم به سقف...

و تو رویاهام قدم بزنم...

و تو دنیای خودم خوش باشم...

تا وقتی که خوابم ببره...

و وقتی بیدار میشم...

میبینم زندگیم به همون تاریکیه...

آدما به همون کثیفی اند...

و من ، به همون غمگینی...

ولی اینو میدونم...

برای رسیدن ،

راهی جز رفتن نیست...

یه چیزی رو میدونستی؟

این روش مخصوص نوشتن من ،

یعنی همین که هر جمله رو تو یه خط جدا مینویسم...

باعث میشه شما خیلی تند مطالب منو بخونید...

ولی اینکار رو نکنید...

من هر جمله ام رو با آرامش مینویسم و با آرامش برای خودم میخونم...

پس شما هم آروم آروم بخونید و بیاین پایین...

نظر یادت نره...